สุดๆไปเลยค่ะ..

๒๙ เมษา ๔๙

ตกกะใจตื่นขึ้นมาตอนตีหนึ่งกว่าๆ เพราะเสียงปิดประตูดังมากกกก จากข้างบ้าน ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวนะคะพี่น้อง ถัดจากครั้งแรกยังตามมาอีกสามครั้งแบบเปิดแล้วตั้งใจกระแทกปิดแรงๆอะ นอนงงอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้นแถมตกกะใจตื่นอย่างนี้ใจมันจะสั่นๆ จะว่าผัวเมียตีกันก็ไม่น่าใช่เพราะข้างบ้านเราเป็นป้าแก่เป็นประมาณพวกแม่ชีอาศัยอยู่กะหมาหนึ่งตัวซึ่งถ้ามันอยู่เมืองไทยคงจะโดนลอบวางยาเบื่อไปแล้ว อีหมานี่มันเป็นหมาไฮเปอร์ค่ะ มันตะกายฝาผนังได้ทุกเวลา เราตกใจตื่นมาตอนตีสามตีสี่เพราะเสียงตะกายผนังบ้านของมันบ่อยมากกกก แต่...ด้วยอุปนิสัยนางสาวไทยที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิดนะคะ รักเด็ก คนชรา และมีเมตตาต่อสัตว์ร่วมโลก อดทนค่ะ คิดซะว่าป้าเค้าเหงา ก็ยอมๆหมาเค้าไปละกัน แต่นี่เมื่อคืนวันเสาร์ที่ผ่านมาหลังจากป้าแกแอบซาดิสก์ฟาดประตูไปสี่ทีรวด หลังจากนั้นเสียงเพลงแบบโอเปร่าก็ดังขึ้นมาสนั่นลั่นตึก เหมือนชั้นอยู่ในโรงละครโอเปร่าจริงๆ เริ่มหงุดหงิดอย่างมากกก นับหนึ่งไปถึงสี่พันป้าก็ยังไม่มีแนวโน้มว่าจะปิด แล้วคิดดูเพลงแบบโอเปร่าอะ ทำนองเหงาๆเศร้าๆฟังแล้วเฉาแ-ก ฟังไปก็จินตนาการภาพอีป้ากะลังยืนวัดใจอยู่บนเก้าอี้ จะเอาคอแขวนเข้าไปในห่วงดีมั้ยน้า...จากห่วงอีป้าเริ่มกลายเป็นความโกรธ ผ่านไปแล้วครึ่งชม.ก็ยังไม่ปิด ได้แต่ฮึ่มๆอยู่ในใจจะกระโดดคาราเต้กำแพงเพลงดังขนาดนี้ชีคงไม่ได้ยิน แถมบ้านก็เก๊าเก่าดีไม่ดีกำแพงทะลุหมาน้อยมันคงจะได้ขยายอาณาเขตวิ่งเล่นอีก เลยได้แต่ท่องไว้พรุ่งนี้ก่อนเถอะอีป้าเอ๋ยชั้นจะรายงานเจ้าของบ้านชั้นให้หมดรวมทั้งเรื่องหมาของหล่อนด้วย!!!!

๓๐ เมษา ๔๙

ตื่นมาตั้งแต่แปดโมงเช้าเรื่องที่อีป้าทำไว้เมื่อคืนยังคุกรุ่นอยู่ในใจ ซักสิบโมงได้โทรไปหาอีแม็กซิมลูกชายเจ้าของบ้านที่ตอนนี้มีหน้าที่เก็บค่าเช่าซึ่งมันก็อยู่ข้างล่างบ้านเราและบ้านอีป้าอีกที อีแม็กซิมบอกได้ยินแว่วๆเหมือนกัน แต่ซัดเบียร์และ(คงจะเล่นยาด้วย)เยอะไปหน่อยเสียงเลยดูไกลๆ แต่มันสัญญาว่าจะจัดการให้ วินาทีนั้นบอกตรงๆเลยว่าไม่เชื่อคำพูดมันเพราะว่าความจำมันสั้นยิ่งกว่าปลาทองแต่ไม่เป็นไรจะลองเชื่อมันดูอีกซักครั้ง... จากนั้นก็คุยกะเพื่อนส้มคุยอะไรไปมันสั่งขี้มูกมาเป็นคำตอบตลอดได้ยินแต่เสียงกระซิกๆๆ บทนี้นะอีส้มเอ๊ย ถ้าไปเล่นกะอีกคนนึงนะ รับรอง มีเท่าไหร่มันโอนเข้าบัญชีแกโม้ด ดูซิ ว่าหล่อนพลาดอะไรไปเนี่ย!!! ถัดจากไอ้ส้มก็ได้มาคุยกะไอ้จอย ตามประสาของฟรีค่ะคุยผ่านคอมคุณภาพของเสียงเลยเอื้ออำนวยตามกำลังทรัพย์เมาท์แตกกันจนลืมดูเวลารู้สึกตัวอีกทีทำไมหิวซะมือไม้สั่น บ่ายสองโมงกว่าเข้าไปแล้วน่ะเองร่ำลาจากเพื่อนจอยก็ไปหาอะไรกินอาบน้ำแต่งตัวมีความสุขจิง จิ๊งกับวันอาทิตย์ที่กำลังจะผ่านไป ทันใดนั้นเวลาประมาณหนึ่งทุ่มยี่สิบห้าขณะกำลังหั่นสตรอว์เบอร์รี่เตรียมกินกะไอศครีมแสนอร่อย กริ๊งงงงงงง นึกในใจอ้วนทำไมตื่นเร็วฟะ วันหยุดแท้ๆ แล่นไปรับโทรศัพท์ พอเสียงปลายสายกรอกมาหัวใจชั้นแทบจะหยุดเต้น...อีเฉาก๊วยค่ะ อีมารความสุข มารคอหอย อีเฉาก๊วยแรดมากกระแดะถามว่าจำได้มั้ยใครเอ่ย จะจำไม่ได้ได้ยังไงกุเกลียดเมิงขนาดนี้แถมเสียงแต๋วแตกอย่างนี้มีคนเดียว คือมันเป็นผู้ชายที่เสียงเล็กอะ เหมือนบีบเสียงพูดตลอดเวลาขัดกะหน้าตาและสีผิวมันอย่างสิ้นเชิง ตอบไปด้วยเสียงตายซากสุดขีดว่าจำได้ มีอะไร (ห้วนมากๆ เลยนะ) มันถามทำไรอยู่ เราไม่ตอบอะ ถามมันย้ำกลับไปว่ามีอะไร มันบอกจะชวนไปกินกาแฟ กาแฟอีกแล้วนะคะท่านผู้อ่าน มันคงจะติดมาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ ย้ำไปอีกทีว่าไม่กินแกแฟและคงไม่ออกเพราะไม่อยากออก มันมึนค่ะอีนี่ มันมาเทศน์ชั้นอีกว่าการเป็นคนต่างชาติมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองต้องออกไปผ่อนคลายบ้างจะได้ไม่เหงา สติอิชั้นใกล้จะแตกแล้วนะคะ เลยบอกมันเสียงเรียบๆว่าชั้นไม่ได้เหงาและชั้นอยากจะพักผ่อนอย่างเงียบๆถ้าชั้นเหงาชั้นก็ออกไปหาเพื่อนชั้นเอง มันแกล้งโง่ค่ะ กะจะให้ชั้นมึนไปกะมันด้วยมันบอกถ้างั้นให้มันไปหาละกัน มันกะฟลุ๊คค่ะ ใช้ลูกพูดเร็วๆมั่วๆเผื่อชั้นจะเบลอบอกบ้านเลขที่มัน สติแตกของจริงบอกมันไปด้วยเสียงหงุดหงิดมากว่าปล่อยให้ชั้นอยู่อย่างสงบสุขเถอะ มันเห็นเราเอาจริงมั้งเลยบอกว่าก็ได้แต่จะโทรมาใหม่เผื่อจะเปลี่ยนใจ วางจากมันเสร็จโทรศัพท์ชั้นก็ถูกปิดตายตั้งแต่บัดนั้น เพื่อนๆพี่ๆน้องๆจ๊ะ ถ้าโทรมาแล้วไม่เจอกันก็ฝากข้อความไว้ได้เลยนะจ๊ะ ตอนนี้หนีอีราหูนี่อยู่ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว หงุดหงิดมากกก เป็นคืนวันอาทิตย์ที่จบลงอย่างไม่แฮปปี้เอนดิ้ง หงุดหงิดจนไม่รู้จะทำไงสตอร์เบอรรี่ที่เตรียมไว้โดนจับยัดเข้าตู้เย็นหมดไม่มีอารมณ์จะมานั่งละเลียดแล้ว เลยเอาตังค์ค่าเช่าลงไปจ่ายแม็กซิม อีแม็กซิมรีบเอาหน้าแป้นแล้นหล่อเหลามารายงานว่าชั้นไปบอกป้าเค้าให้แล้วนะเธอ มันรับผิดชอบค่ะ!!! ครั้งหนึ่งในชีวิตที่มันทำหน้าที่ๆได้รับมอบหมายได้สำเร็จ (อีนี่มันไม่ทำก็นินทามันทำหล่อนก็ยังเอามานินทาด๊ายยยย) สรุปได้ว่าเรื่องหมาป้าเค้ารับไว้พิจารณาแต่เพลงโอเปร่าเค้ายืนยันว่าไม่ได้เปิด..อ้าวซวยล่ะสิ แฟนธอม ออฟ ดิ โอเปร่าเลยงานนี้ บรึ๋ยย

๒ พฤษภา ๔๙

พักนี้หอมค่ะ...ตามศัพท์อีเจ๊ที่เคารพ เพื่อนๆงี้ควานหาตัวกันให้ควั่ก โทรมากะนุ้งกะนิ้งทุกวัน ทำไมน่ะเหรอคะ มันจะให้ช่วยทำพรีเซนต์พาวเวอร์พอยท์ค่า เป็นเหมือนกันโม้ดดดดดทั่วโลกไอ้นิสัยมาทำเอานาทีสุดท้ายอะ ขนาดรู้กันตั้งแต่เนิ่นๆ รู้ก่อนสามสี่เดือนมันก็ไม่ทำกันค่ะ มันมาทำสองอาทิตย์ก่อนพรีเซนต์ อีฟิลิปส์นี่มาขอให้ช่วยตกแต่งอย่างเดียว แต่ป้าเอลิซ่านี่มุขเด็ดมาก ขนาดเห็นๆอยู่นะว่าชั้นทำงานตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่งยันหกโมงแทบทุกวัน เวลาเข้ามาพักในห้องทีไรป้าเค้าจะเปรยๆค่ะ ประมาณว่าเป็นเธอนี่ดีจังเนอะว่างแล้ว พรีเซนต์เสร็จไปแล้ว เปรยอย่างนี้มาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว วันนี้ค่ะ หลังจากเราทำงานเสร็จประมาณเกือบหกโมง ก็เข้ามาในห้องเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน เอลิซ่าฮามากค่ะ เราเดินผ่านปุ๊บ เจ๊แกบอกเธอรู้มั้ยในหัวชั้นคิดอะไรทุกครั้งที่เห็นเธอเดินผ่าน เราเฉยๆเพราะพอจะรู้อยู่ในใจ เจ๊แกเลยเฉลยเองค่ะ แกบอกว่าชั้นคิดอยากจะบอกให้เธอช่วยแต่มันอยู่ในหัวชั้นเฉยๆนะ คิดดังมากกกค่ะ!!! เลยบอกเจ๊เค้าไปว่าอย่างนี้ไม่เรียกคิดแล้วนะ เค้าเรียกบอกออกมาโจ้งๆแล้ว ป้าหัวเราะเฉไฉไร้เดียงสาค่ะถามว่าจะช่วยได้คืนนี้เลยมั้ยพรุ่งนี้โปรเฟสเซอร์ชั้นขอดูเนี่ยเธอก็ว่างๆไม่ได้ทำไร คนมันจะมึนอะนะขนาดเห็นๆอยู่ว่าวันนี้ชั้นวิ่งทั้งวัน นึกว่าป้าแกจะให้ช่วยทำในส่วนตกแต่งก็จะช่วย เปล่าค่าเธอจะให้ชั้นทำทั้งดุ้นค่ะตั้งแต่ทำกราฟและวิเคราะห์ผล  ฮีทแตกเลยค่ะ หิวก็หิว เมื่อยก็เมื่อยอยู่ เลยบอกช่วยตัวเองไปก่อนละกันเธอส่งไม่ทันเค้าก็คงไม่ฆ่าเธอหรอก แล้วไว้วันไหนชั้นว่างแล้วจะมาช่วย จากนั้นก็รีบเก็บข้าวของกลับบ้านนะคะ ขืนอยู่ต่ออาจจะอดใจไม่ไหวเอากรดกรอกปากเจ๊เค้าได้..

๓ พฤษภา ๔๙

สงสัยช่วงนี้จะมีดวงทะเลาะวิวาท เช้านี้ไปถึงที่ทำงานตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า ไปถึงก็ไปเปิดตู้อบเอาเยื่อที่อบไว้ในขวดออก เปิดตู้ออกมาปั๊บก็เห็นขวดสี่ขวดของอีซำเหมา (จริงๆแล้วเค้าชื่อเหมาเฉยๆ) วางอยู่หน้าขวดชั้น จะหยิบยังไงล่ะเนี่ยเพราะต้องใส่ถุงมือหยิบเพราะตู้มัน 110 องศา เราก็เลยดันขวดของเฮียเค้าไปข้างๆแล้วก็หยิบขวดเราออกมา ซักพักอีซำเหมานี่มาถึง อ่อ ลืมเล่าไปค่ะว่าตาเนี่ยเป็นคนจีนมาทำโพสท์ด๊อกที่นี่มาได้ประมาณเกือบสามเดือนแล้วอุปนิสัยไม่น่าคบหา พูดภาษาอะไรไม่ได้เลยนอกจากภาษาจีนและภาษาอังกฤษสำเนียงญี่ปุ่นอายุอานามก็สี่สิบกว่าได้แล้ว  ตานี่เป็นเพื่อนร่วมหอเอลิซ่า เอลิซ่ามาบ่นถึงความสกปรกให้ฟังบ่อยๆ ขนาดป้าทนไม่ได้ต้องออกปากบ่นนี่ท่าทางมันจะซกมกจริงๆ กลับเข้าเรื่องต่อ พอเค้ามาถึงเค้าก็ไปเปิดตู้อบ เปิดเสร็จแกก็เดินหน้าถมึงทึงมาหาเราพร้อมกับสั่งด้วยเสียงเหมือนจะกินชั้นซะเดี๋ยวนั้นว่า ยู!!! ดอนท์ ทัชฉะ มาย บอทเทิล อิชั้นก็ตกกะใจซีคะลืมคิดไปว่ามันอาจจะจัดลำดับขวดไว้รึเปล่าวะ เลยรีบขอโทษขอโพยพร้อมกับรู้สึกผิดในใจ ผ่านไปไม่ถึงสิบห้านาที ท่าทางมันจะแค้นชั้นมากบวกกับชะตามันถึงฆาตค่ะ พี่เค้าย้อนกลับมา คราวนี้กลับมายืนห่างชั้นประมาณเมตรกว่า ชี้หน้าค่ะ แล้วสั่งชั้นด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงญี่ปุ่นของแกอีกทีว่า เนกซ์ ไทม์ ดอนท์ ทัชฉะ มาย บอทเทิล เลือดขึ้นหน้าอิชั้นทันทีค่ะ ผิดถูกไม่สนแล้วแต่มันชี้หน้าชั้นมันต้องตายสถานเดียว มันชี้เสร็จมันหันหลังจะเดินกลับค่ะ ชั้นเลยไปจิกมันมาถามว่าชั้นจับแล้วขวดแกมันเป็นอะไร แล้วแกมีสมองมั้ยเอาขวดแกมาวางหน้าขวดชั้นแล้วชั้นจะเอาขวดชั้นออกยังไงถ้าไม่เลื่อน มันซีดเลยค่ะพูดอยู่ประโยคเดียวว่า ไอ อันเดอร์แสตนด์ยูๆๆๆ แต่จังหวะนั้นอะไรก็ฉุดไม่อยู่แล้วค่ะ เลยไปลากอาตี๋เพื่อนคนจีนมาถามซิว่ามันเกิดอะไรชั้นทำอะไรผิดนักหนา ได้ความว่ามันหาว่าชั้นเอาขวดเปียกเข้าตู้อบค่ะซึงจะไปเปลี่ยนความชื้นเยื่อมัน เดือดปรอทแตกค่ะเพราะกล่าวหากันชัดๆ ลากมันไปที่ตู้เปิดตู้ออกพร้อมให้มันชี้ให้ดูว่าขวดเปียกอยู่ตรงไหน ทั้งตู้มีหกขวดของแกสี่ของชั้นสอง มันจ๋อยหนักกว่าเดิมค่ะ จริงๆเราไม่ชอบอีตานี่มาตั้งนานแล้วล่ะ เพราะพี่เค้าจะเป็นพวกผู้ชายจีนที่ยังด้อยพัฒนาอะ ทิ้งของเรี่ยราด ทิ้งขยะไม่เคยลงถัง ก็ถังขยะที่ห้องแล็บมันจะมีรูตรงกลางเวลาเฮียเค้าจะทิ้งทีเค้าเอาวางไว้ข้างบนอะ ไม่ทิ้งในรู แล้วไปทิ้งต่อก็ทิ้งไม่ได้ต้องจับขยะมันยัดลงไป อันนี้เคืองมากเพราะกลับมาเล่าให้ตาอ้วนฟัง ยังถูกตาอ้วนหลอกด่าอีกว่าก็เพราะว่ามันคิดว่ามีขี้ข้าน่ะสิเลยทำอยู่เรื่อยๆ ร้ายมากนะยะ มาแบบเนียนๆพูดเนิบๆแต่เชือดเฉือนเหลือเกินตาอ้วนบอกทีหลังไม่ต้องจับยัดลงไปยกขยะมันขึ้นทิ้งขยะเราแล้วเอาของมันวางไว้ที่เดิม เออเนอะ ทำไมเราคิดไม่ได้ฟะ แล้วมีอยู่วันนึงอีตานี่ก็ลองน้ำกลั่นอยู่ ชั้นก็รอจะไปลองต่อจากมัน ก็ยืนรออยู่ซักพักพี่เค้าหันมาถามค่ะว่า ชั้นมองหน้าเค้าทำไม!!! มีเหวอซีค่ะ นึกในใจ กุเนี่ยนะ จะลอบมองเขียดแก่ๆ หน้าเครียดๆ เฮ้อ คนเรา ก็คิดไปด๊ายย...นะ

๔ พฤษภา ๔๙

กลับมาถึงบ้านสองทุ่มกว่าอยู่ช่วยเอลิซ่า วันนี้ป้าไปหาโปรเฟสเซอร์แล้วโดนดุมา ซักบ่ายสี่เราทำงานอยู่ป้าก็หอบเอาหน้าซีดเซียวเหี่ยวดำมาถามว่าคืนนี้อยู่ช่วยได้มั้ยเพราะไม่ทันแล้วพรุ่งนี้โปรเฟสเซอร์นัดอีกถ้าไม่เสร็จคงจะโดนด่าหูบาน อิชั้นนางฟ้าในคราบซาตาน (แหม่งๆเนอะ) เลยยอมตัดสินใจช่วยเพราะหน้าป้าเค้าซีดมากเหมือนโลกทั้งใบได้ดับสลายไปต่อหน้าต่อตาเค้าแล้ว ก็ปั่นกันอยู่สามชม. เอาแค่พอดูได้ไม่น่าโดนด่าแล้วบอกป้าว่าค่อยมาตกแต่งวันหลัง ป้าฟื้นตัวเร็วมาก หลังเห็นผลงานก็หน้าเป็นกระดี่ได้น้ำทันที...

Comments

[น้องแจม]

อ่านแล้วหนุกมากอ่ะ อยากไปอยู่ด้วย ไว้เอนติดก่อนจะตามไปอยู่กับเจ้ ให้เจ้ซักผ้า ทำกับข้าว ทำโปรเจคให้นะ อยู่รอน้องก่อน

[yimflodan]

ดีนะเมิง ที่เมิงบอกว่าเมิงนั้นเองที่โทรมาหากรูไม่งั้นก็คงคิดว่าชู้กรูนั้นเองอ่ะอ่ะ
เออ เอาเถอะน้องรัก เป็นต่อไปนะจับกรัง วันหลังจะได้เป็นแล้ว ไม่มีอะไร แค่คิดถึงนะ

[yimflodan]

น้องสาว เมิงอยู่ใหนเป็นจังไดรบ้างนิ หายตุไปเลยนะเมิง คิดเถิงนะ

[เดะโง่..]

ไม่อัพง่ะอาทิตย์นี้?

[kiko]

ขวัญเอ๊ย ถ้าชั้นหาได้มันคงโดนชั้นขบก่อนไปถึงมือแกอะนะ ส่วนเจ๊ก็เห็นใจไอ้ขวัญมันหน่อย วัยขนาดนี้แล้วไม่คิดไม่ได้แล้ว อ้าวเอ๊ะ พูดแล้วเหมือนเข้าตัวเอง...