เรื่องเล่าจาก มช. ขอบอกว่าต้องอ่าน!!!

บทที่หนึ่ง

ย่อความจาก บันทึกการก่อสร้างมหาแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ
สมัยเริ่มก่อตั้ง มหาลัยแห่งนี้ได้รับบริจาคที่ดินบริเวณเชิงดอยสุเทพจากชาวเชียงใหม่
ที่ดินสองฝากฝั่งแม่น้ำสายเก่า ที่ไหลลงสู่แม่ปิง
ที่ดินผืนใหญ่นี้ ไม่เคยมีผู้คนเข้ามาอยู่อาศัย มีแต่ป่าร้าง
สองฝั่งแม่น้ำ ถูกใช้เป็นเชิงตะกอนเผาผีมานับร้อยปี
หลายร้อยศพทับถมอยู่ริมสองฝั่ง ก่อตัวเป็นกองดินสูงขนาดเนินเขาเตี้ยๆอยู่หลาย
แห่งพื้นที่ในเกือบทุกตารางเมตรที่ถูกขุดขึ้นมา เพื่อทำการก่อสร้าง ล้วนมีแต่โครง
กระดูกเป็นสิบ  เป็นร้อยและเป็นพัน
ในเวลากลางคืนคนงานก่อสร้างหลายคนพบเจอเรื่องราวแปลกประหลาด
บางคนได้ยินเสียงคนร้องให้
บางคนได้กลิ่นธูป
บางคนพบคนแต่งกายชุดโบราณเดินไปเดินมา
บางคนคนนับร้อยเดินขบวนแห่แหน เหมือนในงานเทศการ
คนงานหลายคนหวาดผลา ลาออกจากงาน
ที่ยังทำงานอยู่ก็ไม่ยอมหลับนอนในแคมพ์คนงาน
เลิกงานก็รีบออกจากสถานที่ก่อสร้าง ไปพักอาศัยในตัวเมือง
งานก่อสร้างเหมือนจะหยุดชะงัก
ร้อนถึงผู้รับเหมาและผู้บริหาร
จึงได้จัดให้มีพิธีทางศาสนา เพื่ออุทิสส่วนกุศล
ไปให้แด่โครงกระดูกที่ขุดพบ และที่ยังไม่ได้ขุดขึ้นมา
หลังจากพิธีทางศาสนา
การก่อสร้างก็ดำเนินไปด้วยดี
และเป็นที่แปลกประหลาด
ที่ไม่มีการขุดพบโครงกระดูกอีก
และไม่มีใครพบเห็นเหตุการ์ณแปลกประหลาดอีกเลย

50 ปี ผ่านไป

ไวเหมือนโกหก

---