~ * MiChIcAn TrIp - 1 * ~

4 janvier 2006

~ * MiChIcAn TrIp - 1 * ~

...สวัสดีปีใหม่ค่าเพื่อนๆพี่ๆน้องทู้กกกกกคน ปีใหม่นี้ก็ขอให้ทู้กๆๆคนมีความสุขมั่ก ม้ากกก ร่ำรวยๆๆๆ รวยทรัพย์และรวยรักกันถ้วนหน้านะจ๊า

...แล้วก็กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงอีกครั้งหนึ่ง หลังจากไปตะลอนๆๆๆตะแล้ดแต๊ดแต๋ข้ามปีข้ามประเทศมาพักนึง เฮ้อ แล้วก็เฮ้อ เวลาแห่งความสุขนี่มันช่างผ่านไปเร็วจิง จิ๊งง เมื่อสองอาทิตย์ก่อนยังกระดี๊กระด๊าร่าเริงแพ็คกระเป๋าเตรียมออกเดินทางอยู่หยกๆนี่กลับมาทำงานอีกละ แต่เป็นทริปที่ทรหดม้าก มากก มีเรื่องให้เราเสียวเล่นตั้งแต่ก่อนออกเดินทางเลย เพราะเพื่อนปรางเข้ามารับเราในแคนาดาไม่ได้(ชีไม่มีวีซ่า บอกให้ทำมาสามชาติครึ่งแล้น) แล้วก็ไม่มีรถไฟเข้าไปอมริกา สองวันก่อนออกเดินทางเจ๊ส่งรูปมิสเตอร์เอคนจะไปรับมาให้ดู เราปรินท์แล้วดูก่อนนอนจนเอาไปฝันว่าแต่งงานกับมิสเตอร์เอ แล้วก็มาถึงวันเดินทางไอ้เมือง(อันแสนจะบ้านน๊อกก บ้านนอก)ของเราไม่มีสถานีรถไฟ เราก็ต้องนั่งรถทัวร์จากเมืองเราไปขึ้นรถไฟที่มอนทรีอัล วันนั้นตื่นตั้งแต่ตีห้าก่าๆ(รถออกเก้าโมงสิบห้า) จากบ้านเดินไปท่ารถสิบนาทีพอดิบพอดี เตรียมตัวอย่างดีไปถึงก่อนเวลาเกือบชั่วโมงซื้อตั๋วเรียบร้อยนั่งคอยเวลาจะไปอย่างใจจดใจจ่อ แล้วก็มียัยเจ๊คนนึงเดินมานั่งข้างๆ เจ๊ทำทีชวนเราคุยโน่นคุยนี่ทำตีซี้ ซักพักก็บอกให้เราช่วยเฝ้าของจะไปห้องน้ำหายไปเกือบสิบห้านาที โถ! เจ๊นะเจ๊ปวดอี้ก็ไม่บอกฟอร์มชวนคุยอยู่ได้ เจ๊ถ่ายทุกข์กลับมาแล้วเจ๊ก็เกือบจะมาสร้างทุกข์ให้เรา ก็นั่งซักพักเราเห็นรถมาเราก็เตรียมจะไปขึ้นรถเจ๊ร้องห้ามบอกไม่ใช่คนนี้ ชั้นไปบ่อยสองอาทิตย์หน เราก็ซื่อ เชื่อเจ๊...รอจนอีกสองนาทีรถจะออกก็ยังเห็นอีคันเดิมนี่แหละไม่มีมาเพิ่มเติม ตัดสินใจถามคนขายตั๋ว แทบช็อก...คนขายตั๋วบอกคันนี้แหละ แต่ชั้นนึกว่าเธอจะไปรอบหน้าเลยไม่ได้บอก หันหลังกลับไปมองรถมันถอยแล้ว ถ้ารอไปรอบหน้าตกลงไฟแหงมๆ ใส่เกียร์หมาซีคะ ลากกระเป๋าปุเลงๆไปโบกให้คนขับรถหยุด คนขับใจดีหยุดให้ อียัยเจ๊ตัวดีกระหืดกระหอบตามมา แต่เราไม่แม้แต่จะหันกลับไปมอง ขึ้นรถได้สายตาทุกคู่จับจ้องมองอยู่ที่เรา ปราดสายตาปร๊าดดดดด เห็นที่ข้างหลังว่างอยู่ไวๆ แต่ทำใจเดินรับสายตาทุกคู่ที่จ้องมองมาเหมือนเดินอยู่บนเวทีนางสาวไทยไม่ได้ ตัดสินใจหย่อนก้นลงที่นั่งหน้าสุดข้างๆอาแปะ อาแปะหันมาแสดงความยินดี บอกโชคดีเนอะมาเกือบไม่ทันพร้อมสั่งสอนว่าคราวหน้ามาก่อนเวลาสิบห้านาทีนะ จะได้ไม่ต้องวิ่งหน้าตั้งขนาดนี้... ส่วนที่เหลือเอาเป็นว่าเล่าด้วยรูปละกันนะจ๊า

22 dEceMbRe 2005

Au revoir mes piments!!! j'ai temporairement quitte Trois-Rivieres เก็บเสื้อผ้ายัดใส่ประเป๋า บอกลาต้นพริกสุดที่ร้ากกก จะย้ายที่ซุกหัวนอนจากทรัวส์ริวิแอร์ไปมิชิแกนชั่วคราว

Les photos que j'ai posees en attendant l'heure de depart a VIA Rail a Montreal จากทรัวส์ริวิแอรส์ถึงมอนทรีอัล รอรถไฟไปซาเนีย (เมืองที่ติดกะมิชิแกน)

Apres une demi-heure d'attente, j'etais bien dans le train - หลังจากการรอคอยมากกว่าครึ่งชม.ก็ได้ฤกษ์ขึ้นรถไฟซ้ากกที ปกติต้องใช้เวลาสิบชั่วโมงในการเดินทางแต่รถไฟนรกมากเสียเวลาไปชั่วโมงกว่า ภาวนาไปตลอดทางให้มิสเตอร์เอมีความอดทนในการรอมากพอ ลงจากรถไฟใครๆเค้าก็มีญาติมารอรับ กวาดสายตาหามิสเตอร์เอ เฮ้ย ทำไมมิสเตอร์เอเต็มไปหมดเลยฟะ เดินหาไปเรื่อยๆ ซักพักมีเสียงเรียกชื่อเรา กลายเป็นว่าเป็นมิสเตอร์เอที่จำเราได้ มิสเตอร์เอบอกไม่ยากที่ลงมาทั้งขบวนมีเธอหัวดำอยู่คนเดียว... ไปถึงบ้านเกือบจาตีสอง เจอหน้าเพื่อนปรางกอดรัดฟัดเหวี่ยงแบบง่วงๆ ไมค์เอาจัสมินเข้ามาทัก เป็นครั้งแรกที่เจอหมาใหญ่ซึ่งๆหน้า จัสมินคึกมากจะเลียปากท่าเดียว ทำความรู้จักกะหมาน้อยอยู่พักนึงไมค์ก็พาหมาน้อยไปนอน สรุปคืนนั้นไม่ได้อาบน้ำมีแรงคลานขึ้นเตียงอย่างเดียว แต่ปรางบอกรับได้เพราะกลิ่นพอๆกัน

23 DeCemBre 2005

moi et ma meilleure Prang, le premier matin chez Mr.A. เรากะนลิ เช้าแรกที่บ้านมิสเตอร์เอ La chienne (a gauche) s'appelle Jasmine, elle etait tres marrante- กับจัสมินน้องหมาสาวน้อย เอ่อ จัสมินอยู่ซ้ายมือนะจ๊ะ

La pizzeria des Antoniou ร้านพิซซ่าของครอบครัวมิสเตอร์เอ

Avec Mr.A รูปกะมิสเตอร์เอ พี่ปู ปราง และเราเอง P'Pooh-Prang et moi

Mikey : Voulez-vous une pizza? พิซซ่าร้อนๆมั้ยจ๊า

Pourquoi la pizza est salee? Parce qu'on a mis nos larmes en coupant des oignons เคล็ดลับความอร่อยของพิซซ่า เหยาะน้ำตาลงในหอมใหญ่สิเคอะ ตั้งแต่เกิดมาก็ครั้งนี้แหละที่ปี่แตกไปหัวเราะไป แถมยังรู้แล้วด้วยทำไมพิซซ่าร้านไมค์ถึงเหนียว ของเราน้ำตาอย่างเดียว แต่ของปรางมันมีน้ำมูกด้วยหุๆๆ