ความรักบนเส้นขนาน
ความรักบนเส้นขนาน... ผมบอกว่าความรักก็เหมือนกับเส้นด้ายบาง ๆ หากขาดไปแล้วผูกอย่างไรก็มีปม แม้เส้นด้ายจะขาดไปสักเส้น ผ้าก็ยังเป็นผ้าได้อยู่ ผมไม่พกมือถือ ด้วยเหตุผลว่า...พระนเรศวรทรงกู้เอกราชได้โดย ไม่ต้องใช้เครือข่าย GSM ไม่มีเครือข่าย GSM ใช้ ผมใส่กางเกงตัวละ 129 บาท ด้วยเหตุผลว่า...จะยี่ห้ออะไรก็ปิด ได้มิดชิดเหมือนกัน มันปลอดภัยถ้าเกิดไฟไหม้กระโปรงที่เธอใส่ เนื้อผ้าจะไม่ละลาย ติดเนื้อผิวของเธอ ผมไม่รู้หรอกว่าคุณค่าทางอาหารระหว่างพิซซ่ากับขนมครก อะไรจะมากกว่ากัน แต่ผมว่าขนมครก อร่อย ! และถูกกว่าเป็นไหน ๆ แต่เธอชอบกินพิซซ่า ด้วยเหตุผลที่ว่า ขนมครกบางร้านเท่านั้นที่อร่อย แต่พิซซ่าฮัท ทุกร้านมีมาตรฐานเดียวกัน ผมใช้ปากกาด้ามละ 5 บาท ด้วยเหตุผลที่ว่า ยังไงมันก็เขียนได้และมันมักจะหายไปทุกครั้งก่อน ที่ไส้จะหมดเธอใช้ปากกา ยี่ห้อ Cross ด้วยเหตุผลที่ว่า ยังไงมันก็เขียนติดกระดาษ ไม่ต้องสะบัดก่อนใช้และไม่เลอะเทอะกระเป๋าเสื้อของเธอ ผมชอบทำงานอิสระ ทำตามจินตนาการของตัวเอง ไม่ต้องให้ใครบังคับ ไม่ต้องผูกมัดกับระบบบัตรตอกทำงาน เธอกลับค่ำทุกวันเพราะงานทำให้เธอมีระบบ ระเบียบ ผมรักตัวของผมเองมากกว่าใคร ๆ ด้วยเหตุผลว่า... ไม่ว่าเราจะทำดีเพื่อใคร ๆ มากมายขนาดไหนความสุขทางใจ ที่เราได้ ก็ได้กับตัวเอง ...ถ้าไม่มีพวกเขา ก็คงไม่มีเธอเกิดมา คลื่นทะเลให้ปรัชญาแก่ผมว่าหาดทรายจะแปรเปลี่ยน ไปทุกครั้งตามคลื่นที่กระทบฝั่ง แต่แม้จะเปลี่ยนอย่างไร ทรายก็ยังเป็นทรายและคลื่นก็ยังเป็นคลื่นไม่เปลี่ยน คลื่นก็ยังขยันซัดกระทบฝั่ง ผมบอกว่าถ้าไม่มี "ความว่าง" แล้ว "ความมี" ก็ไร้ความหมายเพราะ ความมีต้องวางลงบนความว่าง เธอบอกว่าถ้าไม่มี"ความมี" แล้ว "ความว่าง" จะมีประโยชน์อะไรมันคงไร้ความหมาย เพราะมีความมี ความว่างจึงก่อเกิดการเปรียบเทียบ คนอื่นบอกว่า ผู้หญิงรักผู้ชายจาก 0-100 แต่ผู้ชายรักผู้หญิงจาก 100-0 ทำดีมากมายขนาดไหนก็เป็นเพียงแค่ 1 หากผิดพลั้งไปจะเหลือเพียง 0 แต่เป็นจาก 100-200 หญิงรักชายได้ 100 และจะมากขึ้นเรื่อย ๆ ตามที่เธอปรารถนา ผมมองคนที่ความคิด ผมเหมือนกับแก้วใส ๆจะเห็นคุณค่าตัวเองก็ต่อเมื่อมีเธอเป็นน้ำมาเติมเต็ม
|
ปล. อ่านแก้ขัดไปก่อนนะจ๊ะ ตอนนี้เจ้าของบล็อกงานเยอะจนมึนตอแหลไม่ออกค่ะ